نقش عوامل آموزشگاهی، خانوادگی و فردی در میزان تنیدگی تحصیلی ادراک شده دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان میناب سال تحصیلی 92-91

با توجه به اینکه یکی از اصلی ترین مسائل و مشکلات دوران تحصیل، تنیدگی تحصیلی و اثرات ناشی از آن بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان است، هدف پژوهش حاضر تعیین نقش عوامل آموزشگاهی، خانوادگی و فردی در تنیدگی تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهرستان میناب می باشد. این پژوهش کاربردی بوده و روش آن از نوع توصیفی همبستگی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی(دختر و پسر) شهرستان میناب به تعداد8591 است که در سال تحصیلی 92-91 مشغول تحصیل بوده اند. با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و فرمول کوکران، 368 به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد تنیدگی تحصیلی(asq)، پرسشنامه عوامل درون سازمانی موثر بر عملکرد تحصیلی، پرسشنامه شیوه های فرزند پروری و پرسشنامه ویژگی های شخصیتی پنج عاملی(neo) با ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 806/0، 904/0، 923/0 و 750/0 بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین تنیدگی تحصیلی و عوامل فردی، عوامل خانوادگی و عوامل آموزشگاهی رابطه منفی وجود دارد و تنیدگی تحصیلی در پسران بیشتر از دختران است.